นั้นเป็นเหตุและผลที่บล็อกนี้ใช้ชื่อว่า tondecha
อาจมีคำถามในใจผู้อ่านว่าแล้วทำไมไม่ตั้งชื่อบล็อกว่า ton หรือ decha เฉย ๆ ทำไมต้อง tondecha
เหตุผลเป็อย่างนี้ครับ
แรกเริ่มเดิมทีผมตั้งใจจะทำเวบไซต์ส่วนตัวโดยใช้ชื่อว่า decha ดอท com แต่มีคนใช้โดเมนนี้แล้ว
ชื่อที่สองที่ผมจะใช้ก็คือ อำนาจเจริญ ดอท com ก็มีคนใช้แล้วอีกเช่นกัน
ชื่อเวบไซต์ที่สามที่ผมเลือกไว้คือ tonamnat หรือไม่ก็ dechaamnat สองชื่อนี้สมารถใช้ได้ แต่ผมรู้สึกฟังๆๆแล้วไม่เข้าหูสักเท่าไหร่ครับ
จนแล้วจนรอดก็มาได้ชื่อน้แหละtondecha อ่านเป็นภาษาไทยคือ ต้นเดชา ผมฟังแล้วให้ความรู้สึกเป็นตัวผมเองมากๆ ก็เลยใช้ชื่อนี้เลยครับ
แล้วจะมาเขียนบล็อกนี้ทำไม ทำไมไม่เอาเวลาไปทำอย่างอื่น
สาเหตุที่ต้องเขียนบล็อกนี้เหรอครับ ผมจะเล่าให้ฟังนะครับ เรื่องมันเป็นอย่างนี้ครับ มีอยู่วันหนึ่งผมไปอ่านเจอข้อความ ผมจำข้อความนี้ไม่ได้หรอกครับ แต่จำเนื้อหาได้ว่า ให้เลิกคิดว่าเราทำแล้วเราได้อะไร แต่ให้คิดว่าทำแล้วคนอื่นได้อะไร (มันเป็นความเอื้ออาธรเล็กๆน้อยๆแต่ให้ความรู้สึกที่ลึกซึ้งมากครับ) และด้วยความที่ผมเป็นคนชอบอ่านหนังสือ และเป็นคนที่ชอบเล่า ชอบคุย ผมเลยตั้งใจว่าจะนำเรื่องดีๆที่ผมไปเจอ ข้อความโดนใจ ข้อมูลร้านอาหาร บทความให้กำลังใจ หรือบทความวิชาการ หรืออะไรก็แล้วแต่ที่เห็นว่าอ่านแล้วมีประโยชน์ ผมจะนำมาเล่าให้ฟังผ่าน บล็อก tondecha ครับ
อีกเหตุผลหนึ่งที่ผมตัดสินใจแนวแน่ที่จะเขียนบล็อก บอกเล่าเรื่องราวของผู้ชายที่ชื่อ เดชา (ที่คิดว่ามีประโยชน์กับผู้อื่นด้วย) ก็คือผมเป็นมนุษย์เงินเดือนครับ
มึงเป็นมนุษย์เงินเดือนแล้วมันเกี่ยวกับการเขียนบล็อกตรงไหน
แน่นอนครับในเมื่อผมเป็นมนุษย์เงินเดือน ก็แสดงว่าผมต้องมีหัวหน้างานครับ และหัวหน้างานผมก็ไม่ได้สั่งให้ผมเขียนบล็อกหรอกครับ จริงๆแล้วมันไม่เกี่ยวกับหัวหน้าหรือหัวหลังใครทั้งนั้นแหละครับ ผมเกี่ยวกับผมเองที่บังเอิญผมได้ไปอ่านบทความและมีบทความหนึ่งกล่าวถึงทอมปีเตอร์ส (Tom Peters) กูรูด้านการจัดการที่โด่งดังคนหนึ่ง ซึ่งTom Peters ได้ให้แนวคิดเรื่องการเอาตัวรอดสำหรับมนุษย์เงินเดือนในยุค 2005 เขาบอกไว้ว่าดังนี้
1. ต้องเก่งอะไรบางอย่าง รู้จริงซักเรื่อง ไม่ใช่รู้มากมายแต่ไม่เก่งซักอย่าง
2. สร้างสรรค์ผลงาน ให้คนรู้ว่าเรามีความสำเร็จอะไรบางอย่างที่เจ๋งจริงๆ สร้าง วาวโปรเจ็คท์
3. มีจุดขายของตนเองที่เด่นชัด สามารถจะระบุได้ด้วยคำพูดเพียงแปดคำ
4. สร้างเครือข่าย ไม่ใช่เป็นแค่คนโปรดของนายเพียงคนเดียว หาพรรคพวกทั้งในและนอกองค์กร เพื่อเรียนรู้และมีสายสัมพันธ์ที่กว้างขวาง
5. มีจิตวิญญาณของเถ้าแก่ นอนน้อย ทำงานเยอะมองหาโอกาสต่างๆให้คิดว่าตนเอง เแป็นเจ้าของธุรกิจ อย่าคิดว่าเป็นลูกจ้าง เพราะวันหนึ่งคุณอาจจะถูกบังคับ ให้เป็นเถ้าแก่ จะได้พร้อมเสมอ
6. ทำงานหลายอย่างเป็น ตั้งแต่นักกลยุทธ์ ไปจนภารโรง
7. มีอารมณ์ขัน มองโลกในแง่ดี กล้าลองผิด เรียนรู้ แล้วเดินต่อไป
8. มั่นใจในตัวเอง ทำตัวให้เป็นคนที่น่าสนใจในที่ทำงาน
9. ใฝ่รู้เทคโนโลยี สร้างเว็บไซด์ของตนเอง หรือสร้างเว็บบล๊อคของตัว
10. เรียนรู้ที่จะใช้การตลาดกับตัวเอง เป็นนักเล่าเรื่องของตัวเองที่ทำให้คนสนใจอยากฟัง
11. ทำงานให้เป็นเลิศ มาเช้า กลับช้า สร้างผลงานที่มีคุณภาพ
12. ใฝ่รู้ ไม่หยุดการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ทักษะใหม่ๆ อย่ามุ่งเน้นการเรียนรู้เพื่อเอาวุฒิ ให้มุ่งเน้นการนำความรู้ไปใช้งานจริงๆ
ทั้งหมด 12 ข้อ ผมทำไม่ได้สักข้อ ผมก็ขอเริ่มจากการมีบล็อกมีเวบไซต์ส่วนตัวก่อนแล้วกันครับ(นี้เป็นแนวคิดการเอาตัวรอดสำหรับมนุษย์เงินเดือนในยุค 2005 ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักบล็อกเลยครับ)
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น