บังเอิญที่เมื่อวานผมไปร้านหนังสือ...ตั้งใจจะไปซื้อหนังสือเรื่อง เชอร์ล็อก โฮล์มส์...แต่ไม่มี
เป็นต้นเหตุที่ทำให้ผมต้องซื้อหนังสือเล่มอื่นมาอ่าน
ผลคือผมได้ครอบครองหนังสือ "ดีที่สุดในสิ่งที่เป็น"
บังเอิญที่ผู้เขียนคือคุณ "หนุ่มเมืองจันท์"ได้เขียนเรื่องดีที่สุดในสิ่งที่เป็น (ก็ชื่อหนังสือนี้ครับ)
สิ่งที่ผมประทับใจมีอยู่ 3 อย่าง
อย่างแรก ก็คือเรื่องดีที่สุดในสิ่งที่เป็น..
ในบทความได้พูดถึงเรื่องความบังเิอิญต่างๆมากมาย..คล้ายเรื่องจุดเชื่อม...ในบทความเรื่องสิ่งสุดท้ายที่มหาวิทยาลัยไม่ได้สอนของ
อย่างที่สองคือเรื่องคำโปรย(ผมเรียกมันว่าอย่างนั้น...จริงๆๆเรียกว่าอะไรไม่ทราบ)
โปรยปกหน้า
...ดีที่สุดในสิ่งที่เป็น..แม้ไม่เป็นเช่นที่หวัง..แต่จงทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
คำโปรยปกหลัง
ชีวิตไม่ใช่"ทางตรง"
ชีวิตไม่ใช่ "ทางตรง"
แต่เป็น "ทางแยก"
เป็น "ทางแยก" ที่เราต้องเลือกว่าจะไป "ซ้าย" หรือ "ขวา"
บางครั้งก็ "สมหวัง"
บางครั้งก็ "ผิดหวัง"
คำถามสำคัญของชีวิตจึงไม่ใ่ช่ "ทำอย่างไรให้ได้ตามที่หวัง"
แต่เป็น "ทำอย่างไรเมื่อผิดหวัง"
เพราะ "ทางแยก" ที่ต้องเลือกในวันนั้น
ไม่ใช่ "ซ้าย" หรือ "ขวา"
แต่เป็น "ขึ้น" หรือ "ลง"
จะคิดเป็น "บันไดขาขึ้น" หรือ "บันไดขาลง"
เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราเปลี่ยนแปลงอนาคตได้
ขอเพียงแค่ยอมรับในสิ่งที่เป็น
และทำวันนี้ให้ดีที่สุด
ผมอ่านแค่นี้ผมตัดสินใจซื้อทันทีเลยครับ...ไม่ได้ดูเนื่อเรื่อง..เนื้อหา..คำนิยมหรือนิยามใดๆๆ
พอซื้อแล้ว...เนื้อหาโดนใจ...ราคาโดนเงิน
ทุกเรื่อง..ทุกบทความ...ให้แง่คิดของชีวิต...ของผมช่วงนี้เลยครับ
สิ่งสุดท้ายหรือสิ่งที่ 3 ที่ผมประทับใจในหนังสือเรื่องนี้ก็คือบทความเรื่อง บ่วงอิก
หนุ่งเมืองจันทร์ขึ้น บรรทัดแรกว่า เคยได้ยินชื่อ "ไกรสร จันศิริ" ไหมครับ
ผมไม่รู้จัีกครับ
ตอนนี้ผมรู้แค่เพียงว่า ท่านไกรสร จันศิริ คือราชาทูน่าโลก หากท่านใดต้องการทราบเรื่องราว วิถี..สู่การเป็นราชาทูน่าโลก ก็ตามมาอ่านเลยนะครับ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น